Düştüm anne, yoksun!..
Üstüm başım kan, yoksun!..
Yoksulluk içimde, yok oluyorum yoksun..!
Düz yolda şaşar insan,
Sen demiştin.
Fatih’te Nişanca’da otel evimizde!..
Gel anne romatizmalı parmaklarınla,
Akan kanımı durdur yoksun!…
Boylu boyunca uzandım
Kendimi tutamadım,
Ayaklarım terk etti beni.
Aklım başımda,
Lâkin ben, bende değilim
Yoksun!…
28.2.2019/Perşembe/17.16

Joomla Template - by Joomlage.com