Zor günlerde yan yana olmak er kişi işi. Dam'a düşersin. Damsız ve camsızlar bırakır gider seni. Alırlar sorguya!.. Bir telefon beklersin. O umut ile orada an sayarsın. An, anlaşılmayacak kadar kördüğüm olur. Bir tek içimizde büyüttüğümüz umutlarımız kalmıştır. Demir atarız. Kala kalırız. Artık kapı beklemek vakti bitmiştir. Ne çıkarsa bahtıma!.. Hayatın birçok evrelerinde yaşamışızdır. Ne kadar daha yaşayacağımızı bilmeden yaşamaya devam ederiz. Nerede ve nasıl bir pusu ile karşılaşacağımızı bilmeden.

Suriye'li muhacir Ranim'in kız çocuğu dünya'ya geldi. Biz de misafirler. İsmini kızımın ismini koydular. Havva... Suriye'li Havva. Az önce yanındaydım. Nerede olduğunu bilmeden. Muhacir kızı burada büyüyecek. Şam, Halep pek uzakta. Şimdilik. Sohbet edemedik Havva!.. Bir telefon ile birbirimizden koptuk. Apar topar ifadesine başvurulan bir dostun, yüzünü senin yüzünde gördüm. Konuşamadım. Beşiğinde sen yoktun. Koca bir adam ve şaşkın bir yürek...