Diz çökmek!.. Kime? Niçin? Dik durmak. Kime? Niçin? İbrahim'in yolunda has İsmail olmak için. Diz çökenin boynunu bıçak kesmez. Taşı kesen bıçak, eti kesmez. Kestirmezler. Kesemezler. Diz çökenler, iz sürenlerdir. İz sürenler Murad-ı İlahi talep edenlerdir. Demire körlük veren ilahi kudret, İsmail'in talebi olunca, kesmez. Kesmiyor. Bu asrın bıçakları körkütük olmasına rağmen Müslümana Müslümanı boğazlatıyorlar. İsmail'ler yeryüzünden çekildiler. Baba İbrahim'ler başka diyarlarda gitmediler. Var ama, yoklar!.. Bu hâl Kırım'ı düşüren, Türkistan'ı yitiren, Filistin'i mahkûm ettiren hâldir. Bir yenilen/me ile başlamak şart. Yenile yenile artık midelere oturmak zamanı!.. Vakit geçmiş değil. Bu kadar nakit varlığı içinde, bu darlık nefsimizdendir. Kurban'ımıza doğru yürürken, keseceğimizin ne olduğunu idrak etmek bilincinde bir yürüyüş. Bu yürüyüş, Sen ile bitmez. Sen ile başlar.
Haydi, yürüyüşünü başlat..